Uitstekend spul.

[voor Liefde voor Leudal april 15]

Het kondigt zich aan. Nooit gaat het  onopgemerkt. Eerst rolt  men de zwart-witte lopers uit.  Voorziet ze  van ereboogjes.  Elk bed een eigen hemel.  De strakke lijnen in zachtezandkleur  veranderen in felle glimmende stroken , soms flakkerend in de wind. En dan is het wachten op de zon, die de begeerde stengels uit de bodem moet lokken.  Niet te hard maar in een rustig tempo, bepaald door zwart of wit.

En dan verschijnen de Sprinters, Transits en Transporters met  werklustige, getrimde Polen. Eerst nog gekleed, maar al gauw met ontblote torsos,  gretig op zoek naar ons goud voor hun geld.  En als de grote Aanhangaardbei  Roermond en Weert uitnodigt tot de maaltijd is het echt zover. Het aspergeseizoen is begonnen.  De vlaggen gaat uit.

De eerste asperge uit de volle grond is nog steeds een culinair wapenfeit  in Limburg. Ook al is er steeds meer concurrentie uit warme en verre oorden, zoals Peru en Colombia en zijn er  verwarmde bedden en kas- asperges. Vroeger, vroeger, vroeger is het devies.  Echt enthousiast zijn we daar niet  over.  Het begint pas echt als de asperges met  lokale zonne-energie  uit de volle grond komen.  En zo,  samen met de lammetjes en de evenzeer getrimde schapen, de lente aankondigen.

Nee, vroeger was niet alles beter,  de teelt was ten prooi aan de weersomstandigheden.  Te heet, te droog, te nat. Dankzij de plastic is er meer controle over de groei van de asperge. Zwart is warmte  verzamelen, wit is warmte dimmen. En de voordelen zijn nog groter. Minder verdamping in droge tijden. Geen onkruid op de bedden en dus minder spuiten.  Geen blauwe koppen ook al steek je niet elke dag.  20 jaar geleden tuurde je naar de juiste scheurtjes, dat moest je echt leren - anders was je vergeefs aan het graven-  om de asperge te steken voor ie zijn kop opstak. Na het steken het gat dicht gooien en met de plakspaan glad strijken. Juist, anders zijn er de volgende dag geen zichtbare  scheurtjes. Nu steekt men alles wat boven is gekomen. Geen zeven kilo maar tot wel twintig kilo per uur.  Tel uit de winst. 

En die winst lijkt er wel te zijn. Nog steeds groeit het areaal asperges  op het  Limburgse en Brabantse zand gestaag.  Dus ook de vraag is blijkbaar goed.  Zeker in de horeca staat nu overal asperge op het menu.  Aspergesoep,  asperges als voor- of als hoofdgerecht, traditioneel met ham, ei, echte boter en een vleugje nootmuskaat of hip in een risotto. En natuurlijk ook asperge-ijs.   

Maak een fietstochtje in het voorjaar en u zult gegarandeerd langs een huisverkopende aspergeboer komen;  maak er een praatje en koop een kilootje van de mooiste dubbel A’s.  Of stop bij het terras voor een kopje aspergesoep.  Zoek thuis de vele recepten op, in uw kookboeken of op internet.  En eet ze vers en gezond. 

(gepubliceerd in Leudalnieuws en op https://gezien.nl/leudal/)