Iedere koeienboer
kent het. Meestal na een zware verlossing. Een kalf dat niet lekker op gang
komt. Normaliter gaat het bij onze Angus koeien als volgt: he er loopt een kalf
in de wei. Goh, ik dacht dat het nog wel een paar dagen zou duren. Flappen in
de oren, aanmelden bij Sharon en klaar. Geen omkijken.
Maar nu was het
pinkje iets te jong om te kalven. Dat doet de natuur. Stier Stan loopt zijn bullenpees
achterna en denkt niet, heu die is nog te jong… Zit er een vaarsje in dan gaat het meestal
zonder probleem. Maar een stiertje is wat groter, en zo hadden we eergisteren
een zware bevalling.
We hebben het
koetje binnengehaald en vastgebonden. Pootjes en kop lagen goed en waren een stukje onderweg naar
buiten. Dus hop touwtjes om de poten,
geboortekrik erachter en trekken maar, elke seconde telt! Dat denken de
dierenactivisten tenminste. Maar zo gaat het niet. Ja, er staat een geboortekrik
in de hoek van de stal. Misschien wel 30 jaar oud is dat ding, nauwelijks gebruikt
namelijk. Dat ding is een noodscenario.
Als je vastloopt ergens en niet meer terug kunt. Of als je fysiek niet in staat bent om genoeg
kracht uit te oefenen. Natuurlijk zullen
er lompe bruten zijn die de krik verkeerd gebruiken. Een vriend van mij had
ooit meegemaakt op een Amerikaanse boerderij dat ze de trekker gebruikten om
een kalf uit de koe te trekken. Moet je
daarom trekkers verbieden?
De meeste boeren
met ervaring zullen net als wij doen: Voelen in het bekken of er ruimte is voor de
verlossing, een beetje trekken aan de
poten om te kijken of het meegeeft. Inschatten of de moeder nog goed
meeperst. Achterwerk schoonspoelen,
glijmiddel in de buurt houden, touwtjes om de poten evt met stokjes voor goede
grip, trekken als de koe perst, extra
aanzetten om kop en schouder erdoor te krijgen. Dan schuift het kalf verder tot
op de heup. Dan weer even wachten op het
persen van de koe. Gaat het goed dan
komt het kalf helemaal. Maar soms heb je
hier een probleem en krijg je geen voortgang. En daar komt bij ons de krik soms
uit de hoek. Je kunt daar niet meer
terug namelijk. Bij ons mensen wordt dan
ingeknipt, (ja ik was bij de bevalling van mijn zoon en dat is echt niet fraai). Daarvoor zou je de dierenarts kunnen
inroepen, maar als je dan 20 minuten moet wachten, met een kalf hangend uit de
koe? Komop. Gelukkig was het niet nodig en krijgen we het kalf krikloos ter
wereld. Kalf checken (geen slijm in de
keel) schoon laten likken door de koe. Koe laten drinken. Droog plekje in het
stro geven.
Maar een kalf
lijdt toch van een zware bevalling. Ons stiertje
had flink op zijn tong gebeten en wat last van de voorpootjes en kon niet goed
staan. Dat is vervelend want het
allerfijnste moment voor de boer is het kalfje zien drinken bij de moeder. Maar de zware gevallen hebben vaak de fles
nodig voor de eerste biest. De natuur
zorgt voor een sterke zuigreflex, alleen
lukt dat niet met een gekneusde tong. Het gedoe dat dan volgt is herkenbaar
voor de meeste koeienboeren. Steeds maar
weer proberen met de fopspeen, warme
biest er in te krijgen. Voor de nacht
komt moet er biest in en liefst een paar liter. Ook probeer je het kalf op de
been te krijgen. Als ie 24 uur ligt gaat
hij snel achteruit. De spieren moeten geactiveerd worden anders staat hij nooit
meer op. Als het niet lukt is het echt frustrerend, kost je uren, je komt
nauwelijks aan anderen dingen toe. Ik twitter
mijn frustratie en krijg veel bijval. Tips, suggesties en sterktewensen. En het duwtje in de rug om de sonde te
gebruiken. Dierenvrienden let op, we
gaan namelijk een slang in de slokdarm
duwen tot in de maag en kiepen in tien seconden een liter biest in het
kalf. Moest verboden worden of alleen door dierenarts gedaan worden toch? Dank
je de koekoek. Nee het is niet leuk om
te doen en je moet wel echt voorzichtig zijn, maar wat een opluchting dan, als
het kalf een uurtje later begint op te krabbelen, de ogen weer fris in de kop
en de oren warm. Weer gerust je werk doen en rustig slapen. En hopen op de volgende stap; kalf bij de koe
aan de tiet. Gelukkig is deze moeder
heel mak en kan ik het kalf een speen in de bek proppen. Het lukte gisteren nog niet
echt, maar als ik hedenochtend met een verse sondevoeding op stal komt staat
hij doodleuk aan de moedermem te lurken. Pfft. En derhalve hulde aan de tweet van
FlorinaBlokland:
