[voor Liefde voor Leudal april 15]
Het kondigt zich
aan. Nooit gaat het onopgemerkt. Eerst
rolt men de zwart-witte lopers uit. Voorziet ze van ereboogjes. Elk bed een eigen hemel. De strakke lijnen in zachtezandkleur veranderen in felle glimmende stroken , soms flakkerend
in de wind. En dan is het wachten op de zon, die de begeerde stengels uit de
bodem moet lokken. Niet te hard maar in
een rustig tempo, bepaald door zwart of wit.
En dan
verschijnen de Sprinters, Transits en Transporters met werklustige, getrimde Polen. Eerst nog
gekleed, maar al gauw met ontblote torsos,
gretig op zoek naar ons goud voor hun geld. En als de grote Aanhangaardbei Roermond en Weert uitnodigt tot de maaltijd
is het echt zover. Het aspergeseizoen is begonnen. De vlaggen gaat uit.
De eerste asperge
uit de volle grond is nog steeds een culinair wapenfeit in Limburg. Ook al is er steeds meer
concurrentie uit warme en verre oorden, zoals Peru en Colombia en zijn er verwarmde bedden en kas- asperges. Vroeger,
vroeger, vroeger is het devies. Echt
enthousiast zijn we daar niet over. Het begint pas echt als de asperges met lokale zonne-energie uit de volle grond komen. En zo,
samen met de lammetjes en de evenzeer getrimde schapen, de lente
aankondigen.
Nee, vroeger was
niet alles beter, de teelt was ten prooi
aan de weersomstandigheden. Te heet, te
droog, te nat. Dankzij de plastic is er meer controle over de groei van de asperge.
Zwart is warmte verzamelen, wit is
warmte dimmen. En de voordelen zijn nog groter. Minder verdamping in droge
tijden. Geen onkruid op de bedden en dus minder spuiten. Geen blauwe koppen ook al steek je niet elke
dag. 20 jaar geleden tuurde je naar de
juiste scheurtjes, dat moest je echt leren - anders was je vergeefs aan het
graven- om de asperge te steken voor ie
zijn kop opstak. Na het steken het gat dicht gooien en met de plakspaan glad
strijken. Juist, anders zijn er de volgende dag geen zichtbare scheurtjes. Nu steekt men alles wat boven is
gekomen. Geen zeven kilo maar tot wel twintig kilo per uur. Tel uit de winst.
En die winst
lijkt er wel te zijn. Nog steeds groeit het areaal asperges op het
Limburgse en Brabantse zand gestaag.
Dus ook de vraag is blijkbaar goed.
Zeker in de horeca staat nu overal asperge op het menu. Aspergesoep,
asperges als voor- of als hoofdgerecht, traditioneel met ham, ei, echte
boter en een vleugje nootmuskaat of hip in een risotto. En natuurlijk ook
asperge-ijs.
Maak een
fietstochtje in het voorjaar en u zult gegarandeerd langs een huisverkopende aspergeboer
komen; maak er een praatje en koop een
kilootje van de mooiste dubbel A’s. Of
stop bij het terras voor een kopje aspergesoep.
Zoek thuis de vele recepten op, in uw kookboeken of op internet. En eet ze vers en gezond.
(gepubliceerd in Leudalnieuws en op https://gezien.nl/leudal/)
(gepubliceerd in Leudalnieuws en op https://gezien.nl/leudal/)